De Weergoden, opnieuw

Het is geen toeval dat onze vroege winterse aanval op Europa samenvalt met de klimaattop in Cancún

‘Toegegeven, we waren dit jaar aan de vroege kant, maar daarvoor hebben we zo onze redenen. Om te beginnen, vinden we niets heerlijker dan jullie mensenkinderen weer even op het verkeerde been te zetten. Daarom zijn we, in plaats van half december, al eind november begonnen met onze sneeuwstormen en ijsregens. Vanaf onze donzige wolk ver weg in de stratosfeer wilden we een klein tikje uitdelen, in de vorm van een elegante sneeuwlaag en een briesje uit het oosten. Meer niet. Dat daar beneden op Aarde onmiddellijk verontwaardiging en chaos ontstaan, lijkt ons overdreven.

Vroege strenge winters waren in vorige eeuwen onze specialiteit, al geven we toe dat we de laatste decennia wat losser zijn geworden… Te los waarschijnlijk. Tijdens ons Algemene Weergodenberaad onlangs – ja, bij uitzondering doen wij ook wel eens aan vergaderen – concludeerden we dat we daar niet verstandig aan doen. Zodra we de teugels laten vieren en het patroon variëren, denken jullie kortzichtigen daar onmiddellijk rechten aan te ontlenen. Het onvoorspelbare, het onverwachte, daar kunnen jullie niet tegen. Verwend als jullie zijn, willen jullie sneeuw tijdens de feestdagen en goed weer doordeweeks, een samenleving waar ieder risico is uitgebannen en het weer het resultaat is van democratische besluitvorming. Wat een hoogmoed!

Maar serieus. Het is geen toeval dat onze vroege winterse aanval op het toch al zo gedemoraliseerde Europa samenvalt met de klimaattop in Cancún, waar opnieuw tevergeefs wordt geprobeerd een akkoord te bereiken over de afname van broeikasgasemissies. We hadden ook Cancún kunnen overspoelen met tropische regens, maar het plagen van Europa is iets bevredigender. Immers, de Europese Unie vervult een sleutelrol, omdat China noch de Verenigde Staten, de twee grote producenten van CO2, als eerste concessies zullen doen. Nu rechts grotendeels aan de macht is in Europa, en GroenRechts een slogan blijft, zijn we daar niet gerust op. Maar wie weet, zonder overheidssteun gaat het soms beter.

Na de mislukte top van Kopenhagen, vorig jaar december (die we met sardonisch genoegen voorzagen van een ongekende koudegolf), zijn de verwachtingen in Cancún op een dieptepunt. Des te beter, want dan wordt er minder tijd verloren met al die grootsprakige verklaringen en onzinnige beloftes. Een fonds van 100 miljard euro voor ontwikkelingslanden, laat ons niet lachen, dat komt er nooit van in de crisis! Japan, eens mede-initiatiefnemer, wil het Kyoto-protocol niet eens verlengen na 2012. Het wordt tijd dat jullie het doek laten vallen over dit theater van de Verenigde Naties met zijn 194 hoofdrolspelers! Besluitvorming door consensus, dat is alsof wij Weergoden allemaal tegelijk de wolken een eigen kant uit blazen. Dankzij vergaderingen is nog nooit een gram CO2 minder uitgestoten.

Het is zo typisch menselijk om geen enkel idee te hebben van wat echt belangrijk is. Neem de Nederlanders, dat betweterige volkje in een paar polders bij de Rijn. Ook dit jaar hebben zij weer meer geld uitgegeven aan sinterklaascadeaus, en hetzelfde zal wel weer gebeuren met hun kerstinkopen, alle economische somberheid ten spijt. Begrijpen jullie dan nog steeds niet dat meer consumptiegoederen alleen maar meer CO2-uitstoot opleveren, tenzij ze duurzaam zijn geproduceerd? Tegen al die consumptiedrift kan geen klimaatakkoord op.

Als we het goed begrijpen, beweren jullie modellen dat de temperatuur niet meer dan twee graden mag stijgen en dat een stabilisatie van de CO2-uitstoot nodig is op het niveau van 1990 – arbitraire getallen met een oorzakelijk verband dat jullie petje te boven gaat. Daar mogen jullie wat ons betreft nog wel even aan blijven rekenen en meten. Die ijdele Lomborg heeft wel gelijk als hij de kosten hiervoor volledig buiten proporties vindt.

Enfin, wij Weergoden zijn natuurlijk voor duurzaamheid, en op de goddelijke tijdschaal bestaat die zonder twijfel, al hebben jullie er de voorbije eeuwen wel een potje van gemaakt. De Aarde was een duurzaam paradijs toen jullie er nog niet waren, maar ook wel saaier. We juichen het verstandig gebruiken van grondstoffen toe, maar het wordt tijd dat jullie je minder blind staren op broeikasgassen. Wat dat betreft is het echte nieuws uit Cancún dat de Brazilianen voor het tweede opeenvolgende jaar de ontbossing significant hebben teruggebracht.

Al met al zijn we wel tevreden dat de storm van die klimaatgekte is gaan liggen. Van de wetenschappelijke charlatan Al Gore wordt niets meer vernomen, de ijsberen dartelen vrolijk op het ijs en die aandoenlijke Nederlanders hebben al weer een werkgroep ingesteld om te bedenken wat ze moeten doen als hun grote grazers het te koud krijgen.

Onze vrouwelijke collega’s, de Schikgodinnen, hebben volgend jaar weer van alles in petto om jullie verder af te leiden van jullie klimaatfixaties: schommelende euro’s, opstekende virussen en zo meer. Brommen jullie daar beneden dat jullie geld tekortkomen?Get your priorities right, mensenkinderen, wij Weergoden hebben de tijd.”

Louise O. Fresco
NRC handelsblad 8 december 2010