Categorie / 2009NRC / Columns

Als het om geweld gaat, ben ik een watje, zoals dat tegenwoordig heet. Beschrijvingen van vroegere gruweldaden kan ik onmogelijk lezen. Ik kan zelfs niet tegen het gestileerde geweld in de meeste maffia- en sciencefictionfilms. Geen enkele oorlogsfilm is aan mij besteed, geen heroïsche versie van de Vietnamoorlog, laat staan iets over de Eerste en…

Soms, als ik tijdens een nachtelijke vlucht vanuit een vliegtuig naar beneden kijk, overvalt me een gevoel van verbijstering bij de aanblik van de menselijke aanwezigheid op deze aarde. Zelfs in de meest afgelegen streken, zoals de Amazone en Siberië, zijn lichten te zien. Elders verdikken wegen zich als snoeren van kerstlampjes tot lichtexplosies bij…

Als ik in de titel had verklapt welke ziekte in deze column besproken wordt, was de kans groot geweest dat u niet verder had gelezen. Vandaag gaat niet over onze nieuwste nationale obsessie, de ‘Mexicaanse’ griep, maar over een andere ziekte, verontrustender en complexer. Voor de meeste mensen is deze ziekte passé, en valt in…

Van alle boeken die ik tijdens mijn middelbare schooltijd heb gelezen, heeft Tristes Tropiques van Claude Lévi-Strauss de meeste indruk op me gemaakt. Dat kwam minder door de onvolprezen literaire kwaliteiten van de auteur dan door de adembenemende illustraties. In de late jaren dertig maakte hij vele foto’s van indianenstammen in de Braziliaanse Mato Grosso en de…

Afgelopen weekeinde hebben we weer het ritueel doorstaan van het begin van de wintertijd. Als in een middeleeuwse ceremonie zijn in het holst van de nacht de klokken een uur achteruit gezet. Door deze ingreep in voorjaar en herfst is het langer licht gedurende zomerse avonden, en later licht op zomerse ochtenden als we toch…

Soms is dit mooie, bevoorrechte land om moedeloos van te worden. Het kabinetsbesluit om toch de Hedwigepolder te ontpolderen biedt geen enkele verlossing. Het is een laatste ruk aan een onontwarbare Gordiaanse knoop van tegenstrijdige belangen en inzichten. Collectief zitten we zo in de knoop met onze doelen en onze middelen, dat geen enkele uitkomst…

Als Jorge Luis Borges en Umberto Eco samen een surrealistisch scenario hadden geschreven, was het misschien zoiets geworden: het is 2055, de laatste overlevende van de wereld is de bewaarder van het Archief van de mensheid. In zijn toren, in het klotsende water van de Noordpool, zoekt de archivaris in het elektronische beeldmateriaal naar verhalen…

In deze periode van crisis en begrotingen worden we er dagelijks aan herinnerd dat politiek, althans volgens Bismarck, de kunst van het mogelijke is. En wat mogelijk is, houdt tegenwoordig niet over. Werkelijk de knopen doorhakken lijkt er nauwelijks meer bij te zijn. Snelwegen en openbaar vervoer, investeringen in innovatie en lerarensalarissen, niet-fossiele energie –…

De affaire Ramadan munt uit door onduidelijke doelen en troebele procedures. Wat moeten we ervan denken dat een man die geen woord Nederlands spreekt en de Nederlandse samenleving niet kent, wordt uitgenodigd om ‘bruggen te slaan’ tussen bevolkingsgroepen? Heeft dat niet alles te maken met de gevoeligheid van politici voor het aantrekkelijke moderne jargon waarmee…

Sinds het uitbreken van de zogenaamde Mexicaanse griep variëren de reacties tussen paniek en redelijkheid. Tegenover degenen die zeggen dat de ziekte meestal mild verloopt en niet zo heel erg besmettelijk is, staat een bezorgde tegenpartij die onmiddellijke maatregelen wenst. Internationale en nationale gezondheidsorganisaties beleven hun finest hour – ik bedoel dit niet cynisch, al is het…