Hillary´s kijk op vrouwen erg eenzijdig
Column
Louise O. Fresco
Stel dat Hillary Clinton een man was geweest, had haar kandidatuur voor het presidentschap dan hetzelfde effect en elan gehad? Doet gender (sexe) er iets toe? Je zou zeggen van wel. Immers het is toch heel mooi dat de VS een reële kans hebben om voor het eerst een vrouwelijke president te krijgen. Daarmee wordt eindelijk het hoogste en hardste glazen plafond doorbroken. Al zijn andere landen de VS al lang voorgegaan met vrouwelijke leiders, van Golda Meir via Margaret Thatcher en Indira Gandhi naar Angela Merkel, en hebben we al een tijd een vrouwelijke voorzitter van het IMF. Echter, de president van de VS bekleedt, voorlopig althans, nog de ultieme machtspositie in de wereld, dus een vrouwelijke president van de VS is een unicum.Toch is het de vraag of de uiteindelijke benoeming van Hillary Clinton een vergelijkbaar effect zal hebben op vrouwen, en daarmee op de samenleving, als destijds de benoeming van Obama op de zwarte en gekleurde bevolking in de VS. Allereerst is mevrouw Clinton al jaren in de race, dus aan het idee van een vrouw heeft men kunnen wennen. Daarnaast ligt de discriminatie van vrouwen in veel opzichten niet op het niveau van dat van de meeste zwarte en gekleurde Amerikanen. Waar Obama hen, maar ook vrouwen en jongeren aansprak, is het nog maar de vraag of Hillary dezelfde grassroots in beweging kan brengen. Ze is ook niet de vrouw van de krachtige slogans zoals het befaamde Yes, we can! Alleen al omdat ze zelf jarenlang in het centrum van de macht heeft gestaan, acht jaar als first lady, acht jaar als senator en vier jaar als Secretary of State. Ook haar autobiografie van 1100 pagina’s weerspiegelt eerder zelfrechtvaardiging dan een bondige visie.
Ondertussen profileert Hillary zich in toenemende mate als de president van alle vrouwen. Zij vertegenwoordigen immers meer dan de helft van alle kiezers. Zij krijgt steun van lobbygroepen zoals de National Organization for Women, mede omdat ze zelf regelmatig slachtoffer is van rechts seksisme. Haar standpunten zijn echter ambigu. In haar neoliberale visie past zowel het homohuwelijk en arbortus, als een afbouw van de bijstand voor arme gezinnen (lees: alleenstaande vrouwen met kinderen), strengere aanpak van immigratie als de nadruk op het bedrijfsleven en handel zonder te pleiten voor redelijke arbeidsomstandigheden en beloning. Als voormalig Walmart-bestuurder deed ze niets aan de vrouwendiscriminatie.
Clinton identificeert zich met de bovenkant van de middenklasse. Ze gelooft dat het versterken van die middenklasse loopt via het geven van economische kansen aan vrouwen. Dat is niet onjuist, maar vooral bevorderlijk voor jonge opgeleide vrouwen die nu op een onzekere arbeidsmarkt komen, en niet genoeg voor armen zonder vaardigheden of papieren. Radicale feministen verwijten haar een eenzijdige blik op vrouwen en een gebrek aan kritiek op de economische orde en de internationale rol van de VS. Als gedoodverfde Democratische kandidaat heeft Hillary Clinton nu de kans om een afgewogen nationale en internationale agenda te formuleren voor de ontwikkeling van vrouwen, maar vooral voor duurzame groei, vrede en armoedebestrijding. Dat betekent ook een herziening van de positie van de VS in de VN, garanties in vrijhandelsakkoorden, steun aan energie- en klimaatafspraken, terreinen waar ze zich niet erg duidelijk over uitlaat.
Als ze dit niet serieus oppakt, dan bevestigt haar benoeming slechts vrouwen uit de middenklasse in hun aspiraties. Als je maar goed je best doet als slim kind uit een aardig milieu, suggereert Hillary, dan is alles voor je weggelegd. Jammer voor de anderen onder de streep. Een Amerikaanse man had het niet beter kunnen zeggen.
Deze column is verschenen in NRC handelsblad op 22 april 2015
- Columns NRC
- 2020 2019 2018 2017 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008
- Laat je niet meeslepen door al die negativiteit30 dec 2015
- En nu, na Parijs, een groot plan voor Afrika16 dec 2015
- Bescheiden plaats op een precair breukvlak02 dec 2015
- De kracht van de rede is onuitputtelijk18 nov 2015
- Hergebruik als de spil van onze groei04 nov 2015
- Het gaat niet om wat je doet, maar om hoe21 okt 2015
- Welvaart is gebouwd op immigranten07 okt 2015
- Onze genen kiezen voor duurzaamheid23 sep 2015
- Woorden zijn wapens, kokende olie, geweren09 sep 2015
- Islam en de euro: kijk met de blik van 205026 aug 2015
- Het jaar van de klimaatambities29 juli 2015
- Kracht ontlenen aan wat wél werkt in de EU15 juli 2015
- Politiek mag en moet soms irrationeel zijn01 juli 2015
- Handelsverdrag TTIP kan juist positief zijn17 juni 2015
- Wetenschap is dus per definitie elitair03 juni 2015
- Opgroeien in Europa dat op zijn retour is20 mei 2015
- Scholing van vrouwen remt bevolkingsgroei06 mei 2015
- Hillary’s kijk op vrouwen erg eenzijdig22 apr 2015
- Hoop op nieuwe lente tussen Israël en Iran08 apr 2015
- Tuinieren loutert in de wereld van overvloed25 mrt 2015
- Sacks laat na z'n dood 'een uniek gat' achter 11 mrt 2015
- Het wachten is op selfie met Dokwerker 25 feb 2015
- Stephen Hawking is de held van onze tijd11 feb 2015
- EU werkt niet zonder grootmoedigheid 28 jan 2015
- Reguleer de planeet als een grote kringloop 14 jan 2015